Persbericht Kamphuis "Ahoy”
70 jaar Kamphuis "Ahoy" (1954-2025)
De eerst steen voor kamphuis "Ahoy" werd in Mei 1954 gelegd door Pastoor Nillisen zie foto:
De eerste steen met prekende pastoor, het gebouw nog in de steigers, de feestelijke opening
Geen van de eerste gasten uit 1954 van het kamphuis zijn nu nog jaarlijkse vaste gebruikers van “Ahoy” te Oosterhout. De jeugdafdeling van de RKSV Leonidas was de eerste gebruiker van ons kamphuis. Tot 2000 waren zij ieder jaar onze gast.
Leden van Leonidas en Spartaan ’20 doneerden met de oprichters Lap, Houët en Derksen de benodigde financiën.
De cement was nog nat en de bouwketen stonden er nog toen de eerste 100 junioren van R.K.S.V. Leonidas op de fiets in Oosterhout arriveerden. De parochieclubs volgden. Veel van de clubs die de parochie had maakten gebruik van ons vakantiehuis. En er werd gebruik gemaakt van deze kans. Ondanks de zeer primitieve omstandigheden was er genoeg belangstelling.
Primitief was het, water direct uit de grond, met een zwengelpomp werd het met de hand opgepompt. De verlichting was met gaslampjes, wat alleen fanatieke natuurkampeerders nu nog doen.
Als deze verlichting uitviel, moest er wel ergens een lege gastank vervangen worden. Er werd 3 hoog geslapen, zo konden er heel wat kinderen in één slaapzaal. Of er veel geslapen werd weet ik niet meer, er zal best wat gespookt zijn die eerste jaren
De andere vaste gast van de eerste jaren was de jeugdafdeling van Spartaan’20. Vanaf 1955 zijn zij ieder jaar bij ons op kamp geweest. Door de inspanningen van de broeders van Saint-Louis, zij bewoonden een groot klooster op de Putsebocht en waren op een flink aantal Katholieke scholen in Rotterdam zuid actief…. Kon ook door de jeugd van Spartaan ’20 het tweede seizoen een kampweek organiseren. Volgend jaar is het de 70e keer dat Spartaan’20 onze gast zal zijn.
De broeders waren zeer actief bij de Katholieke voetbalclubs. Zij organiseerden de eerste voetbalkampen van Spartaan. Ook verzamelde de benodigde financiën om ervoor te zorgen dat ook de kinderen uit de minderdraagkrachtige gezinnen mee op kamp mochten. Met medewerking van de oprichters van het kamphuis werd de prijs laag gehouden. Een hele week kamp kostte in die tijd f 17,50. Toch was dit voor veel niet zomaar op te brengen.
Ook bij Leonidas jeugd waren de broeders zeer actief. Hier waren het de broeders van Dongen. Ook zij waren vooral betrokken bij het Katholieke onderwijs in Rotterdam en werden vandaar bij de voetbalclubs gevraagd.
De eerste kampfoto in 1954 de schuur van de aannemer staat er nog.
Ondanks de zeer primitieve omstandigheden bleven de gasten komen. Mede dankzij giften van de ouders van de voetbalclubs en andere katholieke notabelen konden de oprichters ieder jaar enige verbeteringen aanbrengen.
Parochianen hielpen veelvuldig bij het beheer. Hier een foto van mijnheer Marijnisse en enige dames uit de parochie die in de keuken hielpen. Foto uit 1955.
Wie herkent u nog?
De oprichters van het kamphuis hebben het huis de eerste jaren met veel moeite in stand weten te houden. De bijdrage van de gasten was zeer gering, en het huis was bij de oplevering eigenlijk nog niet klaar. Gelukkig waren er fondsen die ze kenden uit de wereld van de patronaten die wel eens wat bijdroegen. Ook konden ze nogal eens iets in natura verwerven. Zoals 125 Gispen stoelen en tafels van Rutex een bekend cafetariaketen waar de eigenaren lid van Leonidas waren.
Foto: Heel oude interieurfoto van het kamphuis.
U ziet de gispen stoeltjes en bijvoorbeeld nog de gaslampjes Ook het grote bamboescherm die het altaar afscheidde van de zaal.
Als er een kerkdienst of H.Mis werd gehouden kon de wand weggeschoven worden. De bedden waren beschikbaar gesteld tegen een heel klein prijsje door het ministerie van Oorlog, hetgeen later Defensie ging heten. Ook de gemeente Oosterhout was zeer welwillend door aan de klanten van het kamphuis tegen een zeer lage prijs toegang tot het zwembad "De Warande" te geven.
De Klanten
We zijn erg blij dat we gasten mochten verwelkomen waarvoor de oprichters en ook het huidige parochiebestuur het huis ook bedoeld hebben. Vier weken waren bestemd voor kinderen uit Rotterdam. We zijn er fier op dat de leiders van die groepen en de vrijwilligers die de keuken activiteiten deden, aangaven heel tevreden te zijn met ons huis. We blijven toch met eenvoudige middelen een goed huis aanbieden. We zoeken het niet in het grootse of het mooiste, maar streven naar kwaliteit voor niet te veel. Het mooie is toch dat we zelf hebben kunnen waarnemen dat kinderen die niet al te veel gewend zijn, een fijne week in ons kamphuis hebben gehad mede door onze inspanningen. Dit straalt ook af op onze parochiegemeenschap. Van de katholieke gemeenschap kun je ook heel mooie dingen verwachten. We zijn blij dat we door middel van kamphuis "Ahoy" dienstbaar kunnen zijn.
De laatste groep van de vakantieperiode, was dit jaar de RK voetbalvereniging Togb uit Berkel. Zij waren bij ons voor de veertigste keer. Dit is toch ook een mijlpaal waar zij en wij trots op zijn. Het is tegenwoordig voor een groot kamp met allemaal jongens, niet meer zo gemakkelijk als vroeger, een kampweek te organiseren. De woonwijk die de gemeente Oosterhout bij ons huis en terrein heeft doen bouwen is heel dichtbij. Er wonen onder andere bewoners die het niet begrijpen als je een duur huis met tuin koopt achter het speelterrein van een groot kamphuis, dat je wel eens wat kan horen... Spartaan en Togb die allebei met ruim 100 deelnemers komen spannen zich zeer in om overlast te voorkomen, maar dat lukt natuurlijk niet altijd.
Het kerkbestuur heeft enige jaren geleden het huishoudelijk reglement aangepast om moeilijkheden met de bewoners van de nieuwe woonwijk te voorkomen. Niet alle groepen die we hadden stelden dit op prijs. We hebben vaste gasten verloren die elders een plek vonden waar meer mogelijk is. Het bestuur staat er echter op dat de gasten zich aan het reglement houden, om verdere escalatie te voorkomen.
De eerste helft van het 70e jaar overziend, kunnen we zeggen dat het niet tegenvalt. We krijgen veel klanten die echt de doelgroep zijn, daar ontvangen we uiteraard niet al te veel bijdrage van, maar we hebben ook nog wel voldoende klanten die wat meer kunnen betalen om een financieel neutrale exploitatie te kunnen hebben.
De eerste jaren dat het kamphuis bestond was het speelterrein ongeveer 1 ha.
Hiervan was een stuk bos, er was een klein voetbalterrein en het kamphuis besloeg ongeveer 10% van de beschikbare ruimte. Heel vlug slaagde de oprichters erin het stukje bos wat gelegen is tussen het terrein waarmee gestart werd en de Pannenhuisstraat, van Defensie over te nemen. Hierdoor kon er een terreinafscheiding tussen de weg en het eigen terrein worden geplaatst. Nadat de eerste jaren waren verstreken wilden niet alle parochieclubs elk jaar naar het eigen kamphuis op kamp. Dit zou betekenen dat er een aantal weken in de grote vakantie geen gasten in het kamphuis zouden zijn. Dit vond zijn oplossing doordat de oprichters in contact kwamen met de stichting het vierde prinsenkind. Deze stichting verzorgde vakantie voor kinderen die in de oorlogsjaren gewond waren geworden. Drie jaar achter elkaar waren zij enigen weken per jaar in ons kamphuis. De overeenkomst eindigde abrupt door dat er bij een ander kamp, kinderverlamming werd geconstateerd. De kampen werden afgelast en daarmee eindigde dit contact. De ruime bijdrage die de oprichters van deze stichting mochten ontvangen werd gebruikt om enige luxe in de accommodatie aan te brengen. Zo werd er een waterpomp gekocht om een vorm van stromend water te hebben en werd er een compressor aangeschaft waarmee stroom kon worden opgewekt. Hierdoor konden de gaslampjes vervangen worden door gelijkstroomlampjes en met de opgewekte stroom werd tevens de waterpomp aangedreven. Dit betekende dat er een officiële wasgelegenheid kwam waarin weliswaar met koud, maar wel echt stromend water gewassen kon worden.
Foto uit Volkskrant mei 2009 kinderen stichting 4e prinsenkind zijn op vakantie in Oosterhout.
De ouderen onder u kunnen zich misschien nog de ronde wasbakken herinneren. Hierin werden bij vele kampen de nieuwe leiders gedoopt....
Het kamphuis werd in de eerste jaren slechts 6 a 8 weken flink gebruikt. Soms gingen de paters met een groep jongeren nog wel een weekend op stap naar Oosterhout, maar dat was het dan wel. Als het huis na bijna één jaar stilstand weer in gebruik moest worden genomen, moest er schoongemaakt worden. Ook de vakantiehuisjes die er inmiddels gekomen waren moesten weer spic en span gemaakt worden voor de nieuwe gasten.
Dit werd gedaan door de kruisvinding moeders. Met een bus gingen een stuk of 40 dames op stap naar Oosterhout om een paar dagen te boenen. Ze hadden eten en beddengoed bij zich. Er werd stoer gewerkt en ook schijnt er veel plezier gemaakt te zijn. Er was geen man bij!!!!
Nog even de situatie op dit moment; twee van de vier vakantiehuisjes zijn in 2013 afgebroken. Er was enig asbest gebruikt in de bouw, wat het heel moeilijk maakte ze te renoveren zonder een groot deel af te breken. Het bestuur heeft nu besloten er twee nieuwe van te maken die meer eigentijds zijn en ook aangeboden kunnen worden aan Rita's reisbureau. We hopen dat ze eind maart klaar zullen zijn zodat we in de zomer we ze beschikbaar kunnen stellen.
Foto: Voorbeeld van een belangrijke activiteit tussen 2010 en 2014
We kregen via een bezoekende motorclub contact met het bestuur van de stichting Pluspunt. De klanten van deze stichting worden geholpen zin aan hun leven te geven. Bij ons kwamen ze een beetje vakantie vieren. Om de tijd in te vullen deden ze karwijtjes.
De mannen en vrouwen van de stichting Pluspunt hebben gedurende één week veel opknapwerk gedaan. Alle arbeidsintensieve klusjes zijn gereed gekomen. Helaas hebben we de grote stookkachel door hen moeten laten afbreken. Hij heeft een jaar of 12 dienstgedaan. Peet de Rooy en Gerard van Gennip hebben er veel tijd in gestoken met de opbouw. Het veel te heet opstoken wat sommige klanten deden hebben voor een zeer sterke slijtage gezorgd. De hitte moet enorm geweest zijn. De schoorsteen was uit elkaar gebarsten en de dubbele stalen platen waren zo verbogen door de hitte dat ze uit elkaar gespat zijn.
Foto: De openhaard van Peet de Rooy en Gerard van Gennip is afgebroken.
Er zal een nieuwe open kachel gemaakt worden. Ze zal wel veel kleiner zijn, zodat het te heet opstoken moeilijker wordt gemaakt. We vinden het fijn dat we met de mensen van Pluspunt zo goed kunnen samenwerken. Ook voor de mensen van Pluspunt is zo'n midweek in Oosterhout iets waar ze naar uit kunnen kijken. Eén week met goed bed, duidelijke regels, goed te eten en warme gezelligheid bij de houtkachel in het kamphuis doet ze goed. Met dank aan Ria, Petra en Dieter.
Onderhoud van kamphuis en terreinen door vrijwilligers.
De maanden November t/m Februari zijn voor het kamphuis ten aanzien van het aantal gasten, rustige maanden. Daarom besteden we in deze periode aandacht aan het gebouw en het terrein. Zo is het sport en speelveld soms vreselijk toegetakeld door mollen en konijnen. Het is dan zo ongelijk dat we onze klanten erop moeten wijzen dat er voorzichtig gespeeld moet worden. Naast het kamphuis vraagt ook het terrein onderhoudt het voetbalveld werd reeds genoemd ook het speelbos vraagt aandacht dode bomen moeten verwijdert en er moet zo nodig nieuw ingeplant worden. Alles wordt in de wintertijd weer op orde gemaakt, zodat we weer in de drukke tijd onze gasten goed kunnen ontvangen. Ook het kamphuis vroeg en vraagt om stevig onderhoud. Veel raamkozijnen zijn zo slecht dat je er met een schroevendraaier of sommige zelfs met je vinger doorheen drukt. Bij elk onderhoud wat we plegen, wordt tevens een verbetering gedaan. Zo is de laatste 10 jaar heel veel opgeknapt. In den beginne vooral met onze vrijwilligers en nu met de plaatselijke aannemer. Door de toegepaste verbeteringen, konden we ook verder besparen op de stookkosten. De bijdrage van de stichting Pluspunt bij het schoon en mooi houden van ons kamphuis wordt zeer verleden een beroep op vrijwilligers, moet het professionele deel van het onderhoud worden uitbesteed.
We kijken overigens nog steeds fier terug op dien mooie tijd dat we wekelijks met een grote groep vakkundige vrijwilligers van onze parochie, daar de boel netjes hielden en maakten. Maar het is net zoals in het kerkgebouw, die tijd is voorbij. We zullen nu de kosten moeten opbrengen om het werk gewaardeerd. De nieuwe open haard is inmiddels bijna klaar. Doordat we bijna niet meer zoals in het door betaalde vaklieden te laten uitvoeren. We streven ernaar weer eens een vrijwilligers dag organiseren, dan kunnen we het hele terrein geschikt helpen maken voor weer een nieuw jaar. De winterstormen hebben flink huisgehouden. Er zijn bomen en struiken die opgeruimd moeten worden, behalve opruimen willen we graag nieuwe bomen en struiken planten. Ook moet er een stuk hek geplaatst worden. Het terrein rondom het terrein van het kamphuis is in handen van natuurmonumenten gekomen. Dit betekend dat er niet meer zomaar op gelopen mag worden. De kwetsbare plantjes en kleine diertjes heb je zo vertrapt. We hebben de palen en het hekwerk al beschikbaar. Ook wij hebben op het kamphuisterrein en stuk afgeschermd. Hier zitten dan allerlei insecten en andere kleine diertjes. Ook hebben we er de grootste mierenhoop van de omgeving. Met wel miljoenen rode mieren. Ook wij willen dit graag beschermen. Het is allemaal niet zo zwaar werk, maar het moet wel eens gedaan
In 2021 het jaar na de Coronamoeilijkheden hadden we het moeilijk de juiste beslissingen te nemen. De financiën waren krap en veel gasten twijfelde nog of ze weer op kamp konden. Een hoogtepunt was voor mij de uitnodiging van bisdom en Leo Feijen om op zondag 18 Juli op de TV iets over het kamphuis en de beweegredenen van de oprichters te vertellen. Het werd een mooie ontmoeting en een fijn gesprek. Thema “Geloven is bidden en dienen en dienen kan bidden zijn” kreeg in de jaren na dit gesprek steeds aandacht. De eindverzuchting “Wie niet dient, dient tot niets werd tot mijn verbazing ook uitgezonden.
We hebben hier een stukje hemel
Op 19 Mei 2024 is het de dag dat het 70 jaar geleden is dat de eerste steen van kamphuis "Ahoy" door eerwaarde heer Pastoor Nilissen werd gemetseld. Deze eerste steen is in de voorgevel ingemetseld. We hebben deze dag op gepaste eenvoudige wijze herdacht op november 2024.
Er is de laatste tien jaar heel veel gebeurd en tot stand gebracht. We willen dit graag weer aan de oude traditie verbinden. We hopen vele van u dan in de loop van de dag ter plaatse te ontvangen, zodat u eens met eigen ogen kan zien wat we er tot stand brengen en gebracht hebben. De bouw van de familiehuisjes zal dan wel aangevangen zijn.
Inmiddels is ook deze winter in en rond het kamphuis veel gedaan. Zoals nieuwe verlichting in de zalen en gangen, de buitenhaard geheel vernieuwd en waar mogelijk geluiddempende voorzieningen getroffen die ervoor moeten zorgen dat onze gasten redelijk normaal kunnen doen en ze toch niet voor overlast zorgen voor de bewoners van de nieuwbouwwijk, die achter het speelterrein van het kamphuis tot stand is gekomen. We zullen ons hierin nog verder door onze huisarchitect laten voorlichten.
De foto van de nieuwe openhaard zal achter in de kerk komen zo gauw die voor het eerste gebruikt is.
Alle goeds
Leo Lap
Foto: De nieuwe buitenhaard.
Het feest in 2014
Bijna is ons jubileumjaar afgelopen.
We hebben op de koningsdag ons 60 jarig bestaan op vreugdevolle wijze gevierd.
We mochten onze bisschop op ons feest welkom heten.
Hij ging voor in een blije veldviering. Wij mochten veel ingewijde gasten verwelkomen. Parochianen, die meestal ook veel vrijwilligerswerk doen. Familieleden van de oprichters en vroegere commissieleden, gasten of hun vertegenwoordigers.
De viering met als thema “daden van liefde was een zeer mooie afsluiting van 60 jaar werken aan een droom voort stadskinderen. Wij waren er fier op dat mgr van de Hende ook de grond voor de nieuwe zomerhuisjes ingezegend heeft. We hopen dat de bouw nu echt voorspoedig mag gaan.
Op de receptie die we na de viering hielden hebben we veel buren mogen verwelkomen. Zij konden van dichtbij een kijkje nemen in het kamphuis en op het terrein.
Hiervan is royaal gebruik gemaakt. Ten slotte heeft het parochiebestuur met de gasten ‘s avonds een gezamenlijke maaltijd gehouden. Dit was een zeer geslaagde afsluiting van een mooie dag
Tenslotte van mijn verhaal ga ik proberen een mooi ingebonden boekje te laten maken.
Ten Slotte
Het laatste te vermelden feit was een grote en ook een gezellige vrijwilligersdag op zaterdag 31 Januari 2015.
De gasten vroeger en nu
Ten aanzien van de verwachtingen voor 2026 en 2927: We hebben al een aantal reserveringen mogen doen. We verwachtten naast veel oude bekende klanten, veel nieuwe gasten, vooral meer uit de omgeving In de loop van de jaren 2014 tot 2016 werd de Pinkstervoettocht vanuit kamphuis Ahoy georganiseerd. Tot toen waren ze meer luxe accommodaties gewend, maar in het kader van eenvoud, soberheid en armoede past ons kamphuis bij de Franciscaanse gedachte. Ik heb niet onder stoelen of banken gestoken op het jaarlijkse kapittel van de beweging, dat een bezoek aan kamphuis "Ahoy" een pelgrimage naar de soberheid is.
